دانشمندان می‌گویند روزی فرا می‌رسد که انسان بتواند با یک چشم‌بر‌هم زدن از یک طرف کره زمین به سمت دیگر سفر کرده و با کمک فضاپیماهای فوق مدرن که سرعتی باور نکردنی دارند، در زمانی کمتر از یک ثانیه از شهری به شهر دیگر سفر کند.

شاید رویای سفر با چنین سرعتی کمی از دور از ذهن به نظر برسد ولی فناوری‌های نوین می‌تواند به محقق شدن این رویا کمک کند و سفرهای یک ثانیه‌ای را رقم بزند.

با وجودی که هنوز این رویا محقق نشده و دانشمندان هنوز نتوانسته‌اند فضاپیمایی با سرعت حرکت حتی یک درصد سرعت نور توسعه دهند،‌ اما این رویا دست یافتنی است. در سال ۲۰۱۸، ناسا کاوشگر خورشیدی پارکر را از زمین پرتاب کرد که سرعت آن ۰.۵ درصد سرعت نور است.

برخی از دانشمندان معتقدند روزی انسان می‌تواند با فضاپیماهایی با سرعت ۱۰ درصد سرعت نور سفر کند. سفر با سرعت بالا نیاز به انرژی جنبشی بالایی دارد. برای اینکه فضاپیما دو برابر سریعتر حرکت کند، به چهار برابر انرژی نیاز دارد. افزایش سرعت ۳ برابر به همین ترتیب نیاز به ۹ برابر انرژی دارد.

سریع‌ترین سرعت شناخته شده، سرعت نور است و اگر فضاپیماها بتوانند با چنین سرعتی حرکت کنند امید آن می‌رود که انسان بتواند در کمتر از یک ثانیه از کره زمین به ماه برسد. مولفه‌های بسیاری برای رسیدن به چنین دانش و تخصصی دخیل هستند ولی دانشمندان وقوع چنین اتفاقی را نه تنها دور از ذهن نمی‌دانند، بلکه آن را مورد توجه قرار می‌دهند.

حتی اگر دانشمندان بتوانند فضاپیماهایی را طراحی کنند که یک درصد سرعت نور حرکت کنند، باز هم سرعت کمی نیست و می‌تواند تحولی در نقل و انتقال به وجود بیاورد. دراین صورت امکان سفر کردن تقریبا ده هزار برابر سریع‌تر از سفرهای فعلی با جت‌های تجاری فراهم می‌شود.

دانشمندان درتلاش هستند با طراحی درایورهای چرخشی، سرعت بالای حرکت را مهار کنند تا چنین فناوری قابلیت پیاده سازی داشته باشد. در همین راستا در سال ۲۰۱۰، بادبان‌های خورشیدی را در برخی فضاپیماها مورد بررسی قرار دادند. ایده اصلی استفاده از بادبان‌های خورشیدی، استفاده از انرژی‌های غیر سوختی برای حرکت فضاپیماها بود. اما از سوی دیگر چنین بادبان‌هایی امکان سفر با سرعت بالاتر را نیز فراهم می‌‌کند.

باید دید این رویا چه زمان محقق می‌شود که انسان با یک بار بستن و باز کردن چشم‌های خود بتواند خود را در نقطه دیگری از جهان ببیند.