ماه: فوریه 2025

اگر امشب، ۹ فوریه ۲۰۲۵ (۲۱ بهمن) و بامداد فردا به ماه نگاه کنید، سیاره سرخ را در کنار ماه می‌بینید که منظره‌ای ایجاد می‌کند که با چشم غیرمسلح قابل مشاهده است.

به گزارش ایسنا، مطمئنا این یکی از لحظات مهم در رصد ستارگان با چشم غیرمسلح است. در طول یک هفته، ستارگان و سیارات تا حد زیادی هر شب در یک زمان در یک مکان قرار می‌گیرند، اما ماه به شدت تغییر مکان می‌دهد و به سمت شرق حرکت می‌کند و بنابراین، حرکت ماهانه ماه در اطراف آسمان اغلب آن را به هر سیاره‌ای نزدیک می‌کند.

روز یکشنبه ۹ فوریه ۲۰۲۵، مریخ و ماه بسیار نزدیک خواهند بود. البته، همه اینها به خاطر چشم‌انداز و نحوه دیدن اجرام در آسمان شب از سوی زمین است و مریخ در واقع به ماه نزدیک نیست و فقط اینگونه به نظر می‌رسد.

اگر بامداد روز دوشنبه در ساعت ۰۵:۲۷ به وقت ایران به آسمان نگاه کنید، می‌توانید تصویری از مریخ و ماه را در کنار هم ثبت کنید. ماه در حالت درخشان خود قرار دارد و چند روز تا ماه کامل باقی مانده است.

با دوربین شکاری نیز می‌توانید منظره خوبی از مریخ و ماه داشته باشید.

انتهای پیام

تلسکوپ فضایی «جیمز وب» دانه‌های گرد و غبار به اندازه باکتری‌ها را در یک رحم کیهانی شناسایی کرد. این تصویر، «هربیگ هارو ۳۰»(HH 30) را نشان می‌دهد که منطقه‌ای درخشان است که ستاره‌ای جوان در «صورت فلکی گاو» را احاطه کرده است.

به گزارش ایسنا، سیارات از گرد و غبار و گاز در یک دیسک پیش‌سیاره‌ای تشکیل می‌شوند که منطقه‌ای چرخان از مواد است که ستاره‌های جوان را احاطه کرده است.

اکنون تلسکوپ فضایی «جیمز وب» یک نمای روشن و بی‌سابقه از گاز و غبار اطراف یک ستاره جوان دوردست را فاش کرده است.

جالب اینجاست که «جیمز وب» قدرتمند، با حساسیت باورنکردنی خود، دانه‌های گرد و غبار را که به اندازه باکتری هستند، مشاهده کرده است، دانه‌هایی که در نهایت به سیارات تبدیل می‌شوند.

این تصویر تازه منتشر شده، «هربیگ هارو ۳۰»(HH 30) را نشان می‌دهد، منطقه‌ای درخشان که ستاره‌ای جوان در صورت فلکی گاو را احاطه کرده است. «هربیگ هارو ۳۰» در ابر تاریک LDN 1551 واقع شده است که در فاصله ۴۵۰ سال نوری از ما در صورت فلکی گاو قرار دارد. این ابر متشکل از گاز و غبار، یک مهد ستاره‌ای است که در آن ستارگان جوان در حال شکل‌گیری هستند.
..

میدان مغناطیسی زمین گاهی اوقات به آهنگ تبدیل می‌شود؛ اما این ترکیبات با تابش الکترومغناطیسی و نه امواج صوتی نوشته شده‌اند.

به گزارش ایسنا، هنگامی که این تابش‌های عجیب به سیگنال‌های صوتی تبدیل می‌شوند، مانند یک آواز در حال اوج گرفتن شبیه به آواز پرندگان صبحگاهی به نظر می‌رسند، به همین دلیل است که فیزیکدانان این تابش‌های کوتاه و شدید از تشعشع را «امواج کُر» می‌نامند. هر تابش فقط چند دهم ثانیه طول می‌کشد؛ اما سیگنال‌های آن می‌توانند تا ساعت‌ها تکرار شوند و به همان اندازه که به نظر می‌رسد، امواج کُر می‌توانند برای ماهواره‌های موجود در مدار زمین بسیار خطرناک باشند.

به نقل از اسپیس، گروهی از محققان به رهبری فیزیکدان لیو Liu از دانشگاه بی هانگ در چین، به تازگی یک موج کُر که از یک مکان غیرمنتظره بیرون می‌آید را اندازه‌گیری کردند و یک بخش کلیدی از یک نظریه در مورد چگونگی تشکیل این امواج عجیب را تایید کردند.

گوش دادن به موسیقی مغناطیس‌سپهر

چهار ماهواره‌ ماموریت چندمقیاس مغناطیسی ناسا به تازگی موجی از امواج کُر را اندازه‌گیری کردند که از نقطه‌ای در ۱۶۵ هزار کیلومتری دورتر، در «دُم» طولانی می..