سال: 2024

پایگاه‌های تحقیقاتی قطب جنوب ممکن است درس‌هایی در مورد بهترین همکاری در محیط‌های سخت و دور ارائه دهند.

به گزارش ایسنا، چندین کشور ماه را به عنوان مقصدی خارج از زمین برای حضور طولانی مدت انسان در نظر دارند.

به نقل از اسپیس، ناسا یک بار دیگر از طریق برنامه آرتمیس قصد دارد به ماه سفر کند و آن را راهی برای فرود آمدن و آموزش سفر به مریخ می‌داند. از بسیاری جهات، چنین اقدامی در آینده را می‌توان با سفر به قطب جنوب که محل بسیاری از ایستگاه‌های تحقیقاتی دوردست است، مقایسه کرد. در طول ماه‌های تابستان، تقریبا ۵۰۰۰ نفر در پایگاه‌های تحقیقاتی ساکن هستند، این تعداد در زمستان به تقریبا ۱۰۰۰ کاهش می‌یابد.

قطب جنوب توسط حدود ۳۰ کشور اداره می‌شود که همگی طرف‌های معاهده قطب جنوب در سال ۱۹۵۹ هستند.

اما آیا مناظر تیره و غم‌انگیز قطبی می‌تواند به عنوان الگویی برای کار بر روی ماه عمل کند یا حتی درس‌هایی در مورد بهترین همکاری در محیط‌های سخت و دورافتاده ارائه دهد؟

مریخ سفید

مجموعه‌ای از فعالیت‌های قطب جنوب شامل ایستگاه تحقیقاتی فرانسوی-ایتالیایی کنکوردیا است. ساکنان آن تقریبا کامل از جهان فاصله گرفته‌ان..

خرس‌های آبی‌ای که سال ۲۰۱۹ به همراه یک کاوشگر فضایی روی ماه فرود آمدند، توانایی لازم را برای تحمل شرایط ناملایم آب‌وهوایی دارند؛ اما برخی دانشمندان معتقدند این موجودات احتمالا از شرایط ماه جان سالم به در نبرده‌اند.

به گزارش ایسنا، بیش از پنج سال پیش در روز ۲۲ فوریه ۲۰۱۹، یک کاوشگر فضایی بدون سرنشین در مدار اطراف ماه قرار گرفت. این کاوشگر موسوم به «برشیت»(Beresheet) اولین فضاپیمای خصوصی بود که یک فرود نرم را روی ماه انجام داد. در میان محموله‌های کاوشگر، «خرس‌های آبی»(Tardigrade) نیز وجود داشتند که به دلیل توانایی زنده ماندن در خشن‌ترین شرایط آب‌وهوایی شهرت دارند.

به نقل از اسپیس، این مأموریت از همان ابتدا با مشکل روبه‌رو شد زیرا دوربین‌های ردیاب ستاره که برای تعیین جهت کاوشگر و کنترل درست موتورهای آن طراحی شده بودند، آسیب دیدند. محدودیت‌های بودجه‌، یک طرح ساده‌تر را تحمیل کرده بودند و اگرچه مرکز فرماندهی می‌توانست برخی از مشکلات را حل کند اما وضعیت در روز فرود که ۱۱ آوریل بود، پیچیده‌تر شد.

در مسیر رسیدن به ماه، کاوشگر با سرعت زیاد در حال حرکت بود و برای فرود نرم باید سرعت آن کاهش م..

ناسا برنامه مهمی را برای آوردن نمونه‌های مریخ به زمین دارد اما یک گزارش جدید حاکی از آن است که چالش‌های بزرگی بر سر راه این برنامه قرار دارد و باید ابتدا به آنها رسیدگی شود.

به گزارش ایسنا، به نظر می‌رسد که طرح جسورانه ناسا برای آوردن نمونه‌های دست‌نخورده از مریخ به زمین برای تحلیل کردن آنها با چالش‌های بزرگی روبه‌رو است.

به نقل از اسپیس، گزارش برنامه «آوردن نمونه مریخ»(MSR) ناسا که توسط «اداره بازرسی کل»(OIG) آژانس فضایی منتشر شده است، نشان می‌دهد که طراحی، هزینه و زمان‌بندی از جمله موانع مهم هستند.

هدف از برنامه آوردن نمونه مریخ، آوردن نمونه‌های زمین‌شناسی مریخ به زمین برای مطالعه علمی است. این برنامه شامل فرود آمدن روی مریخ برای برداشتن نمونه‌های جمع‌آوری‌شده توسط مریخ‌نورد «استقامت»(Perseverance) و قرار دادن آن نمونه‌ها در یک مدارگرد است که آنها را به زمین می‌آورد.

استقامت که در حال حاضر روی مریخ است، نمونه‌ها را برمی‌دارد و ذخیره می‌کند اما این برنامه هنوز به ساخت یک فرودگر نمونه‌برداری و یک مدارگرد بازگشت به زمین نیاز دارد که مورد دوم توسط «آژانس فضایی اروپا»(ESA) توسعه می‌ی..

در هفته گذشته فین استان هرمزگان با زلزله ۴.۸ و بشرویه استان خراسان جنوبی با زلزله‌ای به بزرگای ۴.۲ لرزید و بیشه‌بنه استان مازندران زلزله‌ای به بزرگای ۳.۸ را تجربه کرد.

به گزارش ایسنا، در هفته گذشته، فین استان هرمزگان با زمینلرزه‌ای به بزرگای ۴.۸ و بشرویه استان خراسان جنوبی با زمینلره‌ای به بزرگای ۴.۲ لرزیدند.

همچنین خوی استان آذربایجان غربی با زلزله‌هایی به بزرگای ۳.۲، ۳ و ۲.۵ لرزید. همچنین بیشه‌بنه استان مازندران زلزله ۳.۸ و نورآباد استان فارس زمینلرزه‌ای به بزرگای ۳.۱ را تجربه کردند.

جزئیات زلزله‌های هفته گذشته به این شرح است:

شنبه ۵ اسفند
مهران استان ایلام زلزله‌ای به بزرگای ۳.۴ در عمق ۸ کیلومتری را تجربه کرد و کانون آن در ۱۲ کیلومتری مهران، ۳۱ کیلومتری صالح آباد و ۳۸ کیلومتری ارکواز این استان بوده است.
در شوسف استان خراسان جنوبی زلزله‌ای به بزرگای ۳.۳ در عمق ۱۱ کیلومتری رخ داد و رومرکز این رخداد لرزه‌ای در ۱۷ کیلومتری شوسف، ۳۱ کیلومتری نهبندان و ۶۳ کیلومتری درح این استان به ثبت رسید.

فین استان هرمزگان با زمینلره‌ای به بزرگای ۴.۸ در عمق ۲۱ کیلومتری لرزید و رومرکز آن در ۲۷ کیلو..

تلسکوپ فضایی جیمز وب در تصویری که چارچوبی از خطوط گرد و غبار و درخشش نور ستارگان در یک کهکشان را نشان می‌دهد، نمایی از اسکلت این کهکشان را در طیف فروسرخ به نمایش گذاشته است.

به گزارش ایسنا، دید فروسرخ تلسکوپ فضایی جیمز وب، بینش ما را از یک کهکشان مارپیچی بزرگ و میله‌ای تغییر داده است و اسکلت گرد و غبار آن را که با درخشش ستارگان جوان روشن شده است، آشکار کرده است.

به نقل از اسپیس، تصاویر کهکشان NGC 1559 در نور مرئی مانند تصاویری که توسط تلسکوپ فضایی هابل گرفته است، گرداب درخشانی از نور با خوشه‌های ستاره‌ای درخشان و جوان را نشان می‌دهد که در بازوهای مارپیچی پراکنده با خطوط غبار سیاه پوشیده شده‌اند.

اما جیمز وب اکنون از این تابش خیره کننده عبور کرده و با دید فروسرخ خود، باطن این کهکشان را آشکار کرده است.

دوربین فروسرخ نزدیک (NIRCam)جیمز وب، نور ستاره‌ها را می‌بیند که از میان غبار پنهان و همچنین درخشش گاز هیدروژن یونیزه شده در مناطق ستاره‌ساز فیلتر شده است. در همین حال، ابزار فروسرخ میانی(MIRI) این تلسکوپ فضایی توانسته غبار را به طور مستقیم رصد کند و ابرهای ذرات ریز تولید شده توسط نسل‌..