«نمو» ممکن است در انیمیشن کلاسیک که اکثر ما می‌شناسیم یک ماهی کوچک معصوم و آرام بوده باشد، اما یک مطالعه جدید نشان می‌دهد دلقک‌ماهی‌های واقعی پر شورتر و تهاجمی‌تر هستند و مهم‌تر از آن، می‌توانند بشمرند!

به گزارش ایسنا، محققان ژاپنی می‌گویند این گونه‌ها برای تشخیص دوستان و دشمنان از شمردن استفاده می‌کنند و خطوط راه راه روی بدن مهاجمان و هم‌زیستانی را که وارد خانه‌های اقیانوسی آنها می‌شوند را بررسی می‌کنند.

به نقل از اس‌اف، دانشمندان واکنش این ماهی‌های نارنجی را به گونه‌های برابر یا مشابه از ماهی‌های دارای یک تا سه نوار سفید مشاهده کردند. آنها دریافتند که دلقک ماهی‌ها خطوط روی بدن ماهی‌های دیگر رامی‌شمارند و نسبت به ماهی‌هایی که مانند خودشان سه خط دارند و همچنین تا حدی ماهی‌های دو خط بیزاری بیشتری نشان می‌دهند. با این حال، آنها به طور کلی به ماهی‌هایی که یک خط داشتند یا بدون خط بودند توجهی نکردند.

این مطالعه که توسط کینا هایاشی(Kina Hayashi) از موسسه علم و فناوری اوکیناوا و تیم او انجام شد، توانایی شمردن چشمگیر دلقک ماهی را نشان می‌دهد.

برخلاف تصویری که پیکسار از نمو و همتایانش به عنوان گونه‌هایی ترسو با رفتاری دوستانه نشان می‌دهد، دلقک‌ماهی‌های واقعی به‌ شدت از خانه‌های شقایقی خود در برابر مزاحمان دفاع می‌کنند. در حالی که با برخی از گونه‌ها زندگی مسالمت آمیزی دارند، زندگی مشترک با گونه‌های خود را اغلب نامطلوب می‌دانند.

گونه‌های دلقک ماهی که زیستگاه یکسانی دارند، الگوهای راه راه مختلفی را از سه نوار سفید عمودی گرفته تا بی‌نواری نشان می‌دهند. تحقیقات قبلی نشان داده است که ماهی‌های صخره‌های مرجانی، از جمله دلقک‌ماهی‌ها، نوارهایی را برای شناخته شدن در میان جمعیت ایجاد می‌کنند. با این حال، هدف محققان این بود که بفهمند شقایق ماهی چگونه بین گونه‌های خود و گونه‌های دیگر تمایز قائل می‌شود.

دکتر هایاشی و همکارانش گروهی دلقک ماهی را پرورش دادند و مطمئن شدند که هرگز در معرض سایر گونه‌های دلقک ماهی قرار نگرفته‌اند. در شش ماهگی، محققان واکنش‌های دلقک‌ماهی‌های جوان را نسبت به گونه‌های مختلف، از جمله دلقک‌ماهی کلارک، دلقک‌ماهی اسکانک نارنجی، دلقک ماهی پشت زینی و همچنین گونه‌های مشابه خودشان ثبت کردند. دلقک ماهی‌های معمولی بیشترین تهاجم را نسبت به گونه خودشان با سه نوار سفید نشان دادند و تا ۸۰ درصد مواقع درگیری ایجاد شد.

گونه‌های دیگر با خصومت کمتری مواجه شدند. دلقک ماهی اسکانک نارنجی با کمترین برخورد مواجه شد. در همین حال، دلقک ماهی کلارک و زینی، به ترتیب با دو و سه خط سفید، برخورد خفیفی را تجربه کردند.

دکتر هایاشی می‌گوید: دلقک ماهی‌های معمولی بیشتر به گونه‌های خود حمله می‌کنند.

به رغم مشاهده حملات مکرر به گونه‌های خود، محققان متعجب بودند که چگونه دلقک ماهی بین خود و دیگران تمایز قائل است. در آزمایش‌های بیشتر، آنها گروه‌های کوچک دلقک‌ماهی‌های جوان را در معرض مدل‌هایی با تعداد نوارهای سفید متفاوت قرار دادند. این ماهی به یک مدل نارنجی ساده علاقه چندانی نشان نمی‌داد و گهگاه با ماهی‌های تک نواری برخورد می‌کردند اما نسبت به مدل‌های سه راه‌ تهاجمی‌تر بودند که نشان‌دهنده بیزاری از اشتراک‌گذاری فضا با ماهی‌های مشابه است. مدل دو خط نیز با استقبال ناخوشایندی مواجه شد.

دکتر هایاشی می‌گوید که بیزاری از ماهی‌های دو خط ممکن است به رشد آنها مربوط باشد، زیرا دلقک ماهی‌های معمولی در ابتدا دو خط دارند و پس از آن یک خط سفید دیگر به آنها اضافه می‌شود. این نشان می‌دهد که دلقک ماهی ممکن است ماهی دو خط را نیز به عنوان یک رقیب ببیند.

انتهای پیام