گروه کوچکی از دیرینه‌شناسان به تازگی 10 گونه جدید از پستانداران باستانی را شناسایی کرده‌اند. این پستانداران قبلا توسط محققان شناسایی نشده بودند. نکته جالب درباره این اکتشاف کمکی است که هزاران مورچه کوچک به پژوهشگران کرده‌اند.
پستاندارانی که دانشمندان موسسه روچستر آمریکا آن‌ها را کشف کرده‌اند، شامل یک موش جیبی با وزنی کمتر از یک لامپ، یک بیدستر کوهی در اندازه موش‌ها و یک نیای موش‌های کانگورویی است. این مطالعه نشان می‌دهد که تنوع پستانداران در حدود 33 تا 35 میلیون سال قبل در آمریکای شمالی چگونه بوده، زمانی که شرایط اقلیمی به شدت در حال تغییر بوده است.
مسئولیت شناسایی این فسیل‌ها برعهده دکتر «کلینت بوید»، دیرینه‌شناس ارشد مرکز نقشه‌برداری زمینی داکوتای شمالی بوده است. او با کمک «بیل کورت» از مرکز علوم و موزه روچستر توانسته چندین گونه از قبل شناخته‌شده و 10 گونه جدید پستانداران را شناسایی کند. این گونه‌های جدید شامل Cedromus modicus، خویشاوند سنجاب‌های امروزی و Yoderimys massarae، کوچک‌ترین عضو گروهی از جوندگان موسوم به آغازموشان است که مدت‌ها قبل منقرض شده‌اند.
مورچه‌ها به یاری پژوهشگران آمدند
ولی نکته جالب درباره این اکتشاف کمک حیاتی مورچه‌ها بوده است. اکثر مورچه‌ها در زیر پشته‌های خاکی زندگی و با استفاده از سنگ‌ها و دیگر مواد سفت لانه‌های خود را محکم می‌کنند. برخی از این مواد همان فسیل‌هایی هستند که در بیابان‌های وایومینگ، نبراسکا و داکوتای جنوبی به وفور پیدا می‌شوند. با این حال، تشخیص فسیل‌های کوچک در بیابان‌ها با چشم انسان کار بسیار دشواری است.
از این رو محققان برای یافتن این فسیل‌ها به سراغ لانه مورچه‌ها می‌روند، چون این پشته‌ها گاهی اوقات پر از فسیل‌های ریز و کوچکند. دانشمندان حالا نام یکی از این گونه‌های جدید پستانداران را با الهام از مورچه‌های همکار خود انتخاب کرده‌اند. آن‌ها می‌گویند با توجه به موقعیت و سن صخره‌های اطراف محل زندگی مورچه‌ها، می‌توان حدس زد که این فسیل‌ها مربوط به اواخر دوره ائوسن و اوایل دوره الیگوسن باشند.
پژوهشگران می‌گویند هنوز تعداد بسیار زیادی فسیل وجود دارد که از این پشته‌ها به دست آمده و شناسایی نشده‌اند. در نتیجه، تحقیق و مطالعه ادامه دارد.